وصیت نامه شهید رحمت جهاندار لنگرودی

با درود فراوان به پیشگاه ولی عصر ( عج) بقیة الله العظم و نائب برحقش امام خمینی و یاران مظلومش همچون شهید رجایی و باهنر

و با سلام و درود بر تمامی رزمندگان کفر ستیز اسلام  و با سلام و رحمت بی پایان خداوند بر تمامی شهیدان همیشهع زنده تاریخ انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی که در نبرد باکفر جهانی و با مزدوران بعثی به درجه شهادت نائل آمده اند و در خون خود غلطیدند و به بقیة الله رسیده اند .

و درود خدا و رسول او و سلام پر افتخار امام امت بر تمامی عزیزان رزمنده پیکار جو که شهادت را در جبهه های جهاد فی سبیل الله به امر امام امت ، یعنیفرمان خدا و رسول و نائبش امام خمینی لبیک گفته و با سلاح ایمان به شیاطین شرق و غرب نشان داده اند که تا آخرین قطره خون در جبهه ها می مانیم و دست از فرمان امام امت بر نمی کشیم و از کشته شدن در راه خدا ترسی نداریم و با چنگ و دندان از میهن عزیزمان دفاع می کنیم .

ای خداوند بزرگ می خواهم امروز چند کلمه با تو صحبت کنم که بنده را مورد پسند خودت قرار بدهی ولی خداوندا من هر روز گوشه وجودم را برای تو آماده کرده ام ودر نظر گرفته ام که آن قلب می باشد  و از تو می خواهم آن قلب سیاه را سفید و پاک کنی .ای خدای من می خواهم این حقم را ار کفاره بردارم و از گناه بپوشانم .

امروز می خواهم با نفس اماره خود مبارزه کنم  این نفس اماره بود که قلبم را سیاه کرده است .

ای خدای مهربانم بنده گناه کار را ببخشید چون از جهل و نادانی بوده است ، ای خدای مهربانم امروز دوره نوجوانی من است اگر خودم را نسازم دیگر نمی توانم به هیچ وجه خودم را بسازم بلکه بهترین دوران عمرم که دارد می گذرد که خودت فرمودی ذلت را از دلت بیرون کن .

ای خداوند بزرگوارم از تو سپاسگذارم ، و افتخار می کنم که امروز چنین نعمتهایی به بنده دادی که توانسته باشم کمی در راه تو قدم بردارم ، هر چند بنده حقیر ناچیزم و ناتوانم ، به قبول خودت بپذیر.

وای خداوند مهربانم بنده امروز در گوشه ای از سنگر نشسته ام با تو دارم راز و نیاز می کنم که تنها تو را می پرستم  .

ای خدای من تو را شکر می کنم که دارم در این دشت پهن خوزستان از دشمنان قرآن و اسلام دفاع میکنم تا بتوانم دشمنانمان را از سرزمین خوزستان بیرون کنم ،

ای خدای مهربانم بنده تو هستیم و یاران امام حسین توایم .

حسین جانم آن روز نبودیم در صحرای کربلا تا ندای تو را لبیک گوئیم بلکه امروز بین یارانت ندای امام امت را لبیک می گوییم .

ای خدای من بشود که به حرم آن حضرت آقا ابا عبد الله الحسین با عرض ادب و با خانواده شهدا ، همراه عکسهای فرزندانشان به زیارت برویم . انشاء الله

ای خدای مهربانم منظورم سیاه کردن کاغذ نبوده است بلکه می خواستم با تو صحبت کنم و بیشتر از این وقت نداشتم که با تو صحبت کنم ولی صحبتهایم تمامنشده است .

خانواده عزیزم نامه ناقابل را که دارم برایتان می نویسم ساعت حدودا 10/5 صبح بوده است که به جزیره مجنون رفتیم و دشمن بعثی لحظه اییاز ریختن  گلوله های خودش بر رزمندگان دست بر نمی دارد ولی خانواده عزیزم این آخرین حرف بنده است که دیگر امید برگشتن نیست و خیلی کم است که بتوانید دوباره بنده را ببینید .

و پدرمهربانم و مادر مهربانم اگر در دوران نوجوانی که در خدمت شما بودم شما را ناراحت و آزار و اذیت می کردم بایست  ببخشید می دانم که شما را بسیار ناراحت نموده ام و در دوران کودکی بچه خوبی نبودم برای شما .

و به تمامی خواهران و برادران عزیزم سلام عرض می کنم و برادر کوچک شما وقت ندارد که بیشتر با شماها صحبت کنم و می خواهم بگویم که اگر در دوران زندگی من با شما ها بوده است اگر از برادرتان ناراحتی یا حرف بدی شنیده اید بایست به بزرگواریتان ببخشید .

و برادران و خواهران من به نصیحت برادر کوچکتان گوش دهید ؛ امام را تنها نگذارید و به ندای امام لبیک گوئید اگر نمی توانید در جبهه خدمت کنید پشت جبهه خدمت کنید در نماز جمعه و راهپیمائی ها شرکت و مشت محکمی بر دهان شرق و غرب بزنید .

به دوستان عزیزم سلام . و سلام برادر کوچکتان را پذیرا باشید  ، سلامی که از جاده ها و کوه ها سرچشمه می گیرد و به گوشتان می رسد ، ندای امام را لبیک گوئید و در نماز جمعه و راهپیمائی ها شرکت کنید و اگر می توانید اسلحه برزمین افتاده دوست حقیرتان را برگیرید و به قلب دشمن بزنید و از هیچ کس ترس و حراسی نداشته باشید ،

اگر قرار است من عاقبت بمیرم چه خوش است در دل سنگر بمیرم .

والسلام

10/12/64