وصیت نامه شهید حسین پورمحمدی گواسرائی

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خداوند بخشنده مهربان

بنده در این کاغذ وصیت نامه خودم را می نویسم ، انشاء الله برای رضای خدا باشد . خدا را سپاس که در این زمان بر ما جهاد قرار داد خدا را سپاس که ما هم در این جهاد شرکت کردیم .

خدا را شکر که در زمانی زندگی می کنم و در جامعه ای هستم که رهبری آن نایب امام زمان ( عج) خمینی عظیم الشأن بدست دارد و خدا را شکر که جهاد نصیب بنده هم شد و توانستم در آن شرکت کنم . وباز خدا را شکر که لیاقت در جبهه بودن را بر ما عطا فرمود ،

باز خدا را شکر که توانستم تا اندازه ای خودم را بسازم و به درجه شهادت برسم .

خدایا مرا ببخش و مرا بیامرز ، خدایا می دانم که من لیاقت شهادت را ندارم ولی خدایا از تو می خواهم که در جبهه کشته نشوم بلکه در جبهه به شهادت برسم پس خدایا آخرین لحظه عمر مرا شهادت قرار ده .

خدایا لیاقت اینکه من هم سرباز امام زمان ( عج ) باشم عطا فرما .

خدایا امام زمان را از بنده راضی و خوشنود بگردان .

خدایا قلبم شکسته است ، خدایا دیگر به این زندگی کثیف علاقه ندارم . خدایا از تو می خواهم که شهادت را بر من عطا فرمایی و مرا دیگر به خانه بازگردانی .

خدایا به پدر و مادرم صبری بزرگ عطا فرما ، پدر و مادرم را از بنده راضی و خشنود بگردان  . آمین یا رب العالمین .

وصیتی به پدر و مادرم ، برای من گریه نکنید برای امام حسین ( ع ) گریه کنید .

امام رضا ( ع ) فرمود : اگر می خواهی برای چیزی گریه کنی ، برای جدم امام حسین ( ع ) گریه کن می دانید منظور امام رضا ( ع ) چیست ؟ منظورش این است که امام حسین ( ع ) غریبانه شهید شد و کسی نداشت به یاری او بشتابد .

و پدر و مادرم آن موقعی که ماه محرم می شود شما گریه و ناله می کنید و تمام مردم هم ناله و گریه می کنند چون امام حسین ( ع ) آمد و حالا ما باید خودمان را نشان دهیم که به یاری حسین ( ع ) شتافتیم یا نه ، و انشاء الله که به یاری یار حسین ( ع ) شتافتند .

و وصیتی دیگر دارم به شما پدر جان و مادر جان به خدا قسم عاشقم و عشق شهادت در دلم بسیار تا حدی که حاضرم بخاطر او شما را ترک کنم .

شهادت مادرم شد آرزویم

بشد با خالقم این گفتگویم

مرا آمال این باشد نهایت

ندارم آرزویی جز شهادت

مادر جان و پدر جان امیدوارم که رضای قلبی داشته باشید و مرا حلال کنید . ای پدر جان و مادر جان تقاضای بنده از شما این است که در مرگ بنده گنه کار در انظار مردم گریه و ناله نکنید و امام زمان را حتما دعا کنید ، که می کنید . خون شهیدتان را حفظ کنید از خدا برای فرزندتان طلب آمرزش نمایید .

و تو مادر جان  می دانم هر چه بگویم گریه و ناله می کنی و تو را به خدا قسم که صدایت را بلند نکن و مبادا گریه ات باعث ناراحتی پدر شود . و تو ای مادر مهربانم خودت از بنده بهتر می دانی که شهید احتیاج به گریه کردن ندارد شهید پیرو احتیاج دارد ، بله انتظارم از شما این است ؛ که افتخار کنید که فرزندت را برای اسلام قربانی کردی ولی پدر جان شما مرد صابری هستید که احتیاج به گفتن شما نیست چون بنده می دانم که فرزندت شهید شده ناراحت نیستی ، چون خودم چندین بار از آن زبان محبوب شنیدم که گفتید : خدایا شهادت را نصیب من بفرما .

بله پدر جان خودت از همه چیزاطلاع داری چند بار به بنده گفتی : که پسرم آرزو می کنم که در جبهه باشم ، انشاء الله خداوندتو را اجر و پاداش دهد .

پدر جان به مادرم نصیحت کن و دلداری بده و بگو که حسین ما راهی رفت که آرزویم بود .

وصیتی دارم به خواهرم

خواهرم هیچ گونه ناراحتی نداشته باش و خیلی برایم زحمت کشیدید و هر بدی از بنده دیدید حلالم کن و خواهرم حجاب اسلامی خود را رعایت کن که می کنی و تو خودت می دانی چقدر مخالف این بدحجابی بودم و مادرم هم می داند و شاید بعضی از فامیل هم بدانند ولی بهت می گویم که مثل زینب ( ع ) باش و به مادر و خاله ها و برادران و همه و همه دلداری بده .

بله خواهرم ؛ به مادر جان و خاله ها و همه شان بگو که اگر می خواهند حسین را خوشحال کنند اگر که می خواهند روحش را شاد نمایند حجاب اسلامی را حتما رعایت کنند .

و وصیتی دیگر به برادرم حسن ؛

حسن جان خوب که هستی ، حسن جان ازم هیچ ناراحتی نداشته باش و ازم هر بدی دیدید حلالم کن و به مادر و فامیل دلداری بده و به دشمنان اسلام و به منافقین بفرما که برادرم راهی رفته که منافقان و دشمن امام کور خوانده اند که چنین راهی بروند و به برادر عباس هم دلداری بده و بگو داداش راهی رفته که دیگر بر نمی گردد و تقاضای دیگر اینکه اخلاق اسلامی را رعایت کن و راهم را ادامه بده .

و وصیتی دیگر به فامیل عزیزم ؛ خلاصه از بنده هر بدی و هر گناهی که دیدید حلالم کنید که دیگر بر نمی گردم و به مادر و خانواده ام دلداری دهید و بگویید حسین به آرزوی خودش رسید .

و وصیتی به برادران انجمن اسلامی محل ، برادران هر بدی از بنده اید حلالم کنید  و با مردم محلاخلاق اسلامی داشته و به بزرگتران خود احترام کنید که می کنید و اختلاف را کنار بگذارید که اگر شما برادران انجمن اسلامی با هم اختلاف داشته باشید ضد انقلاب را شاد نمودید و ضد انقلاب پرورش دادید و مردم محل هر چیزی را که احتیاج دارند برایشان فراهم نمایید و مردم را از خودتان واسلام زده نکنید که خدا را خوش نمی آید .

و وصیتی دیگر به مردم حزب الله ایران و به خصوص به مردم محل

ای مردمان از بنده هر بدی دیده اید حلالم کنید و ازشما تقاضا دارم که امام عزیزمان را تنها نگذارید و با برادران انجمن اسلامی همکاری نمایید و با هم هیچگونه اختلاف نداشته باشید خودتان ، این مال و جا و مکان هیچ ارزشی برای انسان ندارد و از همه شما تقاضا دارم که برادر هم باشید هیچ نگرانی نداشته باشید که خدا را خوش نمی آید که دو مسلمان با هم اختلاف داشته باشند .

و در آخر وصیتم با پدر و مادرم

موقعی که می خواهید مرا دفن کنید چشمانم را باز بگذارید که دشمنان اسلام فکر نکنند که کور کورانه رفتم و دستانم را باز بگذارند که دشمنان اسلام فکر نکنند که با خود چیزی بردم ،

و جایی که محمد خدابیامرز دفن شده بغلش دفنم کنند ، و دیگر عرضی ندارم ، فقط حلالم کنید .

خداحافظ شما

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

شنبه 17/1/64 فروردین ماه

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی حتی کنار مهدی خمینی را نگهدار ، از عمر ما بکاه و بر عمر رهبر افزا

آمین یا رب العالمین

التماس دعا را از همه دارم