نام پدر: رسول              تاريخ تولد: 4/3/1334                  تاريخ شهادت: 10/2/1361   محل شهادت: سردشت            وضعيت تاهل: متاهل- 3 فرزند                                                              

شهيد عباس حسين زاده در 12 خرداد 1331 در خانواده اي مستضعف و كوخ نشين در روستايي از توابع رضوانشهر به دنيا آمد، از همان آغاز با فقر و تنگدستي همچون ساير افراد خانواده دست به گريبان بود و شايد همين حالت باعث شد كه وي در آينده فردي مصمم و سخت كوش و پر صلابت و متكي به خود بار آيد.تحصيلات ابتدايي را در شهر انزلي گذراند و به علت موقعيت شغلي پدر،تحصيلات متوسطه را در شهرستان آستانه اشرفيه ادامه داد. در همين زمان جهت تامين هزينه تحصيلي و همچنين امرار معاش و ادامه زندگي به دستفروشي پرداخت.پس از ازدواج كه ثمره آن سه فرزند(دو دختر و يك پسر) مي باشد، در سال 1356 موفق به اخذ ديپلم گرديد و يكسال بعد هم به خدمت سربازي فراخوانده شد كه بايد گفت زندگي واقعي او از همين زمان آغاز گرديد چرا كه وي با ديدي باز به مسائل مي نگريسته و ضرورت فهم اسلامي را درك مي كرد و همزمان با آن لزوم برخورد با ر‍‍ژيم منحوس پهلوي را احساس مي كرد و به همين خاطر بر اساس فرمان حضرت امام (ره) مبني بر فرار سربازان از پادگانها،در سوم بهمن 1357 از خدمت سربازي فرار كرد و اينگونه سر لوحه زندگي مقرون به افتخار خود را با پيروي از فرمان امام (ره) قرين ساخت.با پيروزي انقلاب اسلامي جهت ادامه خدمت به فرمان امام (ره) به سربازي رفت و اتمام دوران سربازي وي همزمان با تشكيل سپاه بود. او نيز بر اساس رسالتي كه احساس مي نمود با پوشيدن لباس سبز پاسداري به جمع سپاهيان محمد(ص) و پاسداران دين پيوست و با توجه به خصوصياتي همچون سادگي و صلابت،سخت كوشي و شجاعت كه در وجود او هويدا بود در واحد اطلاعات و عمليات سپاه آستانه مشغول بكار شد،او همواره در ماموريتها پيشتاز بود و در ماموريتهاي محوله هيچگاه كوتاهي نمي كرد.از آغاز جنگ تحميلي همواره مشتاق بود كه راهي جبهه هاي نبرد شود و چندين بار راهي جبهه شد و سيزده ماه در مناطق مرزي غرب و جنوب كشور بسر برد و با شركت در عملياتهايي چون ثامن الائمه، بيت المقدس و...به نداي ملكوتي رهبر انقلاب تبريك گفت.وي در عمليات بيت المقدس بر اثر اصابت تركش از ناحيه شكم سخت مجروح شد. هنوز بهبودي كامل نيافته بود كه دوباره به جبهه اعزام و اين بار جهت نبرد با ايادي استكبار جهاني به كردستان عازم شد و به دليل لياقت و شايستگي كه در وي وجود داشت  فرماندهي قله اي را به او سپردند. دشمنان داخلي  و منافقين كوردل كه از وجود عباس در سطح شهر سخت مي هراسيدند. از هر وسيله و دسيسه اي استفاده كردندتا او را از سر راه خود بردارند و به اهداف شوم خود برسند. و عباس پس از پنج ماه حضور مداوم در منطقه كردستان ،طي نقشه اي دقيق و از پيش تعيين شده  منافقان به اسارت آنان در آمد. براي او پس از اسارت دو راه سعادت و شقاوت وجود داشت يا تسليم در برابر خواسته هاي نا حق آنان و يا تسليم در برابر حق و كوبيدن مشت محكم بر دهان ياوه سراي آنها. آري او در برابر ظلم سخن عدل سر داد و تسليم ناحق نشد و پس از دو سه ماه اسارت در چنگال آن مزدوران سينه خود را آماج گلوله هاي حزب كومله كرد و به درجه رفيع شهادت نايل آمد.