شهيد ايوب آقاجاني در يازدهم دي هزار وسيصد و پنجاه در قريه داخل از توابع آستانه اشرفيه ديده به جهان گشود وي فرزند دوم خانواده بود كه در پيشواز ماه مبارك رمضان به دنيا آمد و دست بر قضاي خداوندي در حالي كه هفده سال بيشتر نداشت در پيشواز ماه مبارك رمضان سال هزارو سيصدو شصت و هفت نيز به مقام شهادت نائل آمد.وي بر عكس بچه هاي ديگر كه از بدو تولد جيغ جيغو هستند بچه اي بي سر وصدا و مظلوم بو د و با همين خصوصيات نيز بزرگ شد هركس او را مي ديد اولين چيزي كه برزبان مي آورد اين بود كه وي چقدر مظلوم و ساكت است او كم كم بزرگ شد تا اينكه به مدرسه رفت و چون به كشاورزي خيلي علاقه داشت زياد اهل تحصيل نبود وقتي پايه پنجم را مي خواند به مادرش گفت من ديگر نمي خواهم ادامه تحصيل بدهم  و به مزرعه رفته و بيل قلم من است. من مي خواهم در كشاورزي به شما كمك كنم تا جاي خالي پدر را در كنار خود حس نكنيد او در سال 1365 تحصيل را كنار و در مزرعه به مادر كمك كرد تا اينكه جنگ شروع شد و او نيز مثل بقيه عشق به وطن در سينه اش تپيد كم كم به سوي جبهه گرايش پيدا كرد او در خانه هميشه صحنه هايي از جنگ را براي خود تجسم و بازي مي كرد تا اينكه در سال 1367بعد از چند بار اعزام در حالي كه اسلحه او تير بار بود با تفنگ قناسه مورد اصابت  سه گلوله در نواحي سر وسينه و پا قرار گرفت و به شهادت رسيد جسد او را بعد از چند هفته به آستانه فرستادند و بعد از شناسايي، خانواده اش، او را در گلزار شهداء‌آستانه در رديف هفت دفن كردند.