خدا رحمت کند مرحوم آیتی،دوست عزیزمان را،در کتاب بررسی تاریخ عاشورا روی نکته ای خیلی تکیه کرده است.تعبیر ایشان این است،می گوید: «رنگ خون از نظر اریخی ثابت ترین رنگ هاست.در تاریخ و در مسائل تاریخی آن رنگی که هرگز محو نمی شودرنگ قرمز است،رنگ خون است و حسین بن علی (ع)تعمدی داشت که تاریخ خودش را با این رنگ ثابت و زایل نشدنی بنویسد،پیام خود را با خون خویش نوشت».

امام حسین (ع) پیام خود را نه روی سنگی نوشت و نه حجاری کرد. آنچه او گفت ،در هوای لرزان  و در گوش  افراد طنین انداخت اما در دل ها ثبت شد به طوری که از دل ها گرفتنی نیست.و خودش کاملا به این حقیقت آگاه بود؛آینده را درست می دیدکه بعد از این، حسین کشته شدنی نیست و هرگز کسته نخواهد شد.آیا این ها می تواند تصادف باشد؟

منبع: حماسه ی حسینی،ج اول،متفکر شهید استاد مرتضی مطهری