هوالحق الملک المبین

سردار شهید حسین املاکی

1-خاطره ازکمیل فرج پور(همرزم شهید):

 می گفت چه موقع به حرم ابا عبد ا...الحسین (ع) می رسیم. از بالای دیده بانی نگاه می کرد و می گفت کی نگاه از این عراقی ها کنار می رود و ما به حرم امام حسین (ع) می رسیم. و در این راه خیلی تلاش کرد. و در آخر با همان خصلت حسینی، ایثار، از خود گذشتگی  و... مثل حسین (ع) به شهادت رسید. عظمتش به خاطر ایثارش بود.

حسین را درزمان جنگ هیچ کس در گیلان نمی شناخت حتی در شهرش او خالصانه برای خداکارمی کرد. این همان حسینی بود که می گفت: «من در شهر خودم غریبم.»

2- خاطره ازکمیل کهنسال (همرزم شهید):

شهید حسین املاکی، ساده ترین و جزئی ترین روابطی جمعی را، به بهترین وجه انجام می داد. اگر امکاناتی لازم بود در اختیار همه نیروها قراربگیرد حتی جزئی ترین امکانات کار مثل دوربین، پوتین، لباس و...بچه ها از آن محروم بودند، حاج حسین نیز خودش را از آنها محروم می کرد و تمام تلاشش را می کرد که امکانات را برای بچه ها فراهم کند. این فداکاری و روحیه ی حسین در بین نیروهای تحت آموزش آرامش و اطمینان ایجاد می کرد.

کمیل کهنسال: ما یک بار در روحیه ی شهید املاکی، روحیه ی کسالت و خستگی ندیدیم. روحیه ی شاداب و بشاشیت را در اوج نگاه شهید املاکی می دیدم، در سختی های کار و در اوج گرفتاری ها، چهره ی او متبسم بود.

3 - قاسم شافعی (همرزم شهید):

یکی از خصوصیات های جالب شهید املاکی این بود که به زمان زیاد دعا اعتقاد نداشت زمان کم را بیشتر مفید می دانست. به روضه ی حضرت ابوالفضل (ع) علاقه زیادی داشت و مواقعی که برای عملیات می رفتیم به من می گفت روضه ابوالفضل (ع)را بخوان.