رمضان در نهج البلاغه (9) | | چاپ | |
بندر انزلی - نهج البلاغه |
نوشته شده توسط گروه تفحص بندر انزلی |
چهارشنبه 19 مرداد 1390 ساعت 14:24 |
قسمتی از دعای روز نهم ماه مبارک رمضان : ...واهدنی فیه لبراهینک السّاطعه . ... و راهنماییم فرما در ان به براهین درخشانت .
در کلام امیرالمؤمنین (ع) :
همواره خدا را که بخشش های او بیشمار است و نعمت هایش بسیار –در پاره ای از روزگار پس از پاره ای دیگر و در زمانی میان آمدن دو پیامبر ،بندگانی است که از راه اندیشه با آنان در راز است ، و از طریق خرد دمساز ، و آنان چراغ هدایت را برافروختند به نور بیداری که در گوش ها و دیده ها و دل ها تُوختند . ایام خدا را فرایاد مردمان می آرند ،و آنان را از بزرگی و جلال او می ترسانند . همانا نشانه هایند که در بیابان های بی نشان برپایند . آن که راه میانه را پیش گیرد ،بستایندش و به نجات مژده دهندش ، و آن را که راه راست یا چپ پیش گیرد، روش وی را زشت شمارند ،و از تباهی اش برحذر دارند ، و این چنین ، چراغ ظلمت ها بوده اند و راهنما در شبهت ها .
منبع: خطبه 222،دکتر سید جعفر شهیدی |