رمضان در نهج البلاغه(17) | | چاپ | |
بندر انزلی - نهج البلاغه |
نوشته شده توسط گروه تفحص بندر انزلی |
پنجشنبه 27 مرداد 1390 ساعت 09:49 |
فسمتی از دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان:
و اقض لی فیه الحوائج و الآمال و حاجت ها و آرزوهایم را براورده ساز
در کلام امیر المؤمنین:
مردم در دنیا دو دسته اند: یکی آن کس که در دنیا برای دنیا کار کرد و دنیا او را از آخرتش بازداشت، بر بازماندگان خویش از تهیدستی هراسان و از تهیدستی خویش در امان است، پس زندگانی خود را در راه سود دیگران از دست می دهد. و دیگری آنکه در دنیا برای آخرت کار می کند و نعمت های دنیا نیز بدون تلاش به او روی می آورند. پس بهره ی هر دو جهان را چشیده و مالک هر دو جهان می گردد و با آبرومندی در پیشگاه خدا صبح می کند وحاجتی از خدا درخواست نمی کند جز آنکه روا می گردد.
منبع: حکمت269- ترجمه ی مرحوم دشتی
|