بسم رب الشهداء و الصدیقین

مهرزاد کاظمی فرزند محمدتقی نخستین فرزند خانواده ای متدین در تاریخ  15 اسفند ماه سال 1345 در روستای گیلده بندرکیاشهر متولد شد .

دوره کودکی و نوجوانی را در بندرکیاشهر پشت سر گذاشت.از آنجا که پسر یزرگ خانواده بود نسبت به  سایر برادران و تنها خواهرش احساس مسوولیت بیشتری می نمود و همواره تلاش می کرد تا الگویی مناسب برای آنها باشد.

در کارهای خانه و نگهداری از بچه ها و همچنین در کشاورزی نیز به والدین خود بسیار کمک می کرد . در مقطع راهنمایی مشغول به تحصیل بود که با شهادت شهید "علی اکبری" از جوانان خوشنام و بسیجی بندرکیاشهر، بسیار متاثر و متحول شد و مصمم شد که خود نیز به جبهه برود.

اما از آنجا که هنوز نوجوانی بیش نبود ، پدر و مادرش چندان راضی به این کار نبودند به همین دلیل با مخالفت آنها روبرو شد.پدر مهرزاد فرصت شغلی مناسبی در شیلات متل قوی مازندران برای او فراهم نمود و مهرزاد نیز چون می دید که اصرار فایده ای ندارد به ناچار کار در شیلات را قبول کرد ، او منتظر فراخوان خدمت سربازی اش بود تا به این وسیله دیگر خانواده اش بهانه ای برای رفتن او به جبهه نداشته باشند.

مهرزاد در بسیج بندر کیاشهر بسیار فعال بود،بیشتر اوقات به مسجد می رفت و به نماز اول وقت بسیار اهمیت میداد و همواره  به تنها خواهر خود در مورد حجاب و نماز بسیار سفارش می نمود.

بالاخره هنگام خدمت سربازی فرا رسید و مهرزاد برای خدمت نام نویسی نمود و روزی که اسامی سربازهای اعزامی را اعلام کردند با خوشحالی زیاد به خانه آمد و خبر آن را به خانواده بازگو کرد.

دوره آموزشی را در پادگان سنندج گذراند و پس از آن نیز در مناطق مختلف کردستان به عنوان آر پی جی زن حضور داشت.

چند باری به مرخصی آمد و هر بار خانواده شاهد اشتیاق زیاد او برای بازگشت به جبهه را می دیدند . مهرزاد آخرین بار هنگام رفتن به سلمانی رفت ، از فامیل و همسایه ها نیز خدا حافظی و طلب حلالیت نمود.

سرانجام در تاریخ 17 مرداد سال 1367 در حالی که حاجیان آماده برگزاری مراسم عید قربان می شدند ، مهرزاد کاظمی نیز جان خود را به قربانگاه معشوق برد و در آخرین روزهای جنگ تحمیلی در منطقه پنجوین بر اثر اصابت ترکش خمپاره به کمرش به شهادت رسید و پیکر پاکش روز عید قربان در میان مردم پرشور و شهید پرور بندرکیاشهر به خاک سپرده شد.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد