نام پدر: ناصر               تاریخ تولد: 16/2/1345            تاریخ شهادت: 22/10/1365           محل شهادت: شلمچه – عملیات کربلای 5    وضعیت تاهل: مجرد

شهید قربانعلی رنجبر در خانواده ای هفت نفره که از لحاظ مالی ضعیف و لی مذهبی در روستای دهبنه از توابع لاهیجان به دنیا آمدند. او  فرزند اول خانواده بود و به غیر از خود یک خواهر و چهار برادر خیلی کوچکتر داشت  پدرو مادرش از  صبح الطللوع برا ی بدست آوردن یک لقمه نان حلال مجبور بودند که در زمین مردم از صبح تا شب کار کنند  دختر این خانواده بچه چهارم بود و از پس کارها ی سخت منزل بر نمی آمدبه همین دلیل شهید همزمان با پدر و مادر ار خواب بیدار میشدند و برای بچه ها صبحانه آماده می کردند و قبل از اینکه به مدرسه بروند غذای ظهر بچه ها را تهیه می کردند . و و قتی که ظهر از مدرسه برمیگشتند  به بچه ها غذا میدادند با بودن قربانعلی بچه ها کمبود پدر و مادر را حس نمیکردند.تابستانها که مدرسه نداشت نیمی از روز را د ر منزل پیش بچه ها و نیمی  دیگر را  در مزرعه به کمک پدر ومادر می پرداخت ایشان مقطع ابتدایی را تا کلاس  چهارم ابتدایی رادر همان روستا خواندند بعد به همراه خانواده به شهرستان آشرفیه (آستانه ) در سال 1365 کوچ کردند وکلاس پنجم را در مدرسه رازی آستانه اشرفیه به پایان رسانند ایشان در سال 57 بااین که سن کمی داشتند به همراه همکلاسی های خود درراهپیمایی های مردمی  علیه رژیم شاه شاه شرکت می کردند بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بسیج شرکت کردند و بااینکه سن کمی داشتند عضویت بسیج مردمی  در محله جسیدان در آمدند و در آنجا به فعالیت خود ادامه دادند سپس برای اولین بار در سن 15 الی 16 سالگی به منطقه کردستان اعزام شدند بعد از 40روز آموزشی در منطقه کردستان برگشتند چون هنوز دانش آموز بودند به درس خود ادامه دادند بعد از به شهادت رسیدن برادر  کوچکتر خود و گرفتن دیپلم مصمم بودند که راه برادر شهید خود را ادامه دهند و برای دومین بار به منطقه جنگی اعزام شدند همزمان بااعزام به جبهه و بازگشت از مناطق جنگی سعی کردند که در کنکور نیز شرکت کنند ایشان دررشته علوم قرانی قبول شدند و همزمان با قبولی در کنکورسراسری مشغول به تحصیل درس طلبگی شدند از کارهای بسیار عالی ایشان این  بود که با کمک چند بسیجی دیگر به کمک افراد بی بضاعت می رفتند و برایشان شبانه نفت - نان- برنج - وحبوبات می بردنداز خصوصیات شخصی ایشان این بود که همیشه نمازاول وقت می خواندند و در نماز جماعت و نماز جمعه شرکت میکردند  ارادت خاصی به ائمه اطهار و همیشه خیلی با حوصله به حرف کوچکترها گو ش می دادند و با کودکان مهربان بودندو  با بزرگترها با احترام رفتار می کردند . و بسیار با هوش و بااستعداد بودند  در تمام بیست سال زندگی خود حتی یک بار به پدر ومادر خود بی احترامی نکردندهمیشه لباسشان یک عطر خاصی می داد  و آرزوی زیارت کربلارا داشتند.  اگر می شندیند که کسی مشغول ساختن منزل است بدون دریافت  دست مزد و توقعی به آنان کمک می کردند  ایشان در کندن چاه آب و در کار کشاورزی  نیز بسیار فعال بودند. هیچگاه به کسی اجازه نمی داد که اول سلام کند و همیشه درسلام گفتن پیش قدم بود. شهید  در حوزه ی علمیه رشت زیر نظر مرحوم حجه الاسلام والمسلمین حاج آقا احسانبخش درس حوزه میخواندند  بعد ازیک سال و اندی به حوزه علمیه آستانه اشرفیه آمدند و سپس برای بار سوم به منطقه جنگی اعزام شدند ودر عملیات کربلای 5 شلمچه حضور داشتند با اینکه ایشان یکی از روحانیون طلاب شهرستان آستانه اشرفیه بودند، آنقدر متواضع و فروتن بودند که نمی خواستند  شهرت نمایی کنند بنابراین خود را به عنوان یک بسیجی معرفی کردند و به عنوان یک بسیجی اعزام شدند و سرانجام  در عملیات کربلای 5 شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.

وصیتنامه پاسدار شهید قربانعلی رنجبر:

ولا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتأ بل احیاء عند ربهم یرزقون  (مپندارید آنان که در راه خدا کشته شده اند مردگانند . بلکه آنان زنده اند و نزد خدای خویش روزی می خورند ) با درود وسلام به رهبر کبیرانقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران وسلام بر شهیدان گلگون کفن ایران لبیک یا حسین زمان، ای خمینی کبیر ، ای امام عزیز ما با تو عهد و پیمان بستیم تا آخرین قطره خونمان که درتک تک رگهای پیکرمان میجنبد ، از حیثیت وشرافت انقلاب اسلامی خویش دفاع نمائیم و دراین راه بزرگترین سرمایه خویش که جانمان باشد برای احیاء مکتب و تداوم راه سرخ حسین (ع) فدا نمائیم و این کوردلان باید بفهمند که این عزیزانی که عاشقانه بسوی مرگ میروند و با آغوش باز از آن استقبال میکنند، ناآگاهانه نرفتند بلکه آنان راه خودشان را که همان راه ولایت فقیه و راه ولایت فقیه و راه اسلام و امام است پیمودند و به شهادت رسیدند و به لقاء ال... پیوستند پس ما نباید به حال آنان که درراه خدا کشته شده اند تأسف بخوریم که چرا شهید شدند، بلکه همه ما رفتنی هستیم روزی باید برویم پس چه بهتر که در راه خدا کشته شویم، همچنانکه امام حسین (ع) میفرماید: اگر بدنها برای مردن آفریده شده است پس کشته شدن انسان بااسلحه در راه خدابهتراست و همچنین در جای دیگر میفرمایدکه : مرگ باعزت وشرافتمندانه بهتر از زنده ماندن در حال نکبت و خواری است و چه خوب گفته امام عزیز که : ملتی که شهادت دارداسارت ندارد و حال ای ملت اسلام و امت محمد (ص) برماست که از امام بزرگمان پیروی و با فداکاری از انقلاب اسلامی پاسداری کنیم. سخنی دارم با پدران ومادران داغدیده و همچنین به برادران و خواهران که در سنگر مدرسه ودر جاهای دیگر مشغول فعالیت هستند . سخنم اینست که پدران و مادران و ای شمائی که فرزندتان را برای اسلام از دست دادید برای شهیدان گریه وزاری نکنید، چون آنها جانشان را هدیه این انقلاب کردند و بسوی لقاءال... شتافتند وبه شما ای برادران و خواهران که در مدرسه مشغول درس خواندن هستید،مدرسه هم مانند جبهه جنگ است بخوبی از آن حفاظت کنید ونگذارید که این فرصت طلبان به درون مدرسه راه پیدا کنند وبخواهند در آینده ضربه ای به انقلاب وارد آورند بخدا قسم همه ما مسئول خون این شهیدانیم که شهید شدند و رفتند و این بار مسئولیت شهیدان است که از جان خود گذشتند تادرخت انقلاب را آبیاری کنند و آنها بار مسئولیتشان را به گوش جهانیان برسانیم و مبادا از غافله عقب بمانیم که به پیش شهیدان رفتیم از ما ناراضی نباشند وما پیش آنها شرمنده و خجل نباشیم، امام عزیزمان می فرمایندکه : همیشه پشتیبان ولایت فقیه باشید تا آسیبی  به مملکت وارد نشود و همانطوریکه شعار میدهم که ما اهل کوفه نیستیم امام تنها بماند به وظیفه مان عمل نمائیم و یک حرف آخری که دارم اینست که امام را تنها نگذارید در آخر دعای همیشگی خدایا ، خدایا ، تا انقلاب مهدی خمینی را نگخدار والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته .