|
« بسم رب الشهداء والصدیقین » چطوري مقدمه چيني كنم واسه همه حرفايي كه دلم ميخواد بگم !با چه لحني با چه بياني؟ اما اصلا حرف زدن از آدماي بزرگ مقدمه ميخواد و لحن و بيان؟ اصلا معلومه تكليفمون با خودمون چيه داريم واسه كي قدم برميداريم؟ پس چرا ما يكم عميق تر فكر نميكنيم؟ كه چي شد كه اينطوري شد؟ پس چرا قدر ندونستيم قدر آدمايي كه مرد بودنو ثابت قدم حرف و عملشون يكي بود و خالص بودن و زلال اگه نماز ميخوندن اگه عبادت ميكردن همه و همه خدا توش جريان داشت اصلا جز خدا نميديدن... اما حالا با اين همه فاصله چه بايد كرد؟؟ بايد چه جوابي داد به اونايي كه وقتي گريه از چشم مادر شهيد ميبينن با بي تفاوتي ميگن اختيار آدمي دست خودشه ميخواست نره... يكي نيس درآد بگه اون نميرفت الان تو با خيال راحت ننشسته بودي و بگي نبايد ميرفت. ديگه نميدونم بايد سياه همه ي اين بي معرفتيارو كي بپوشه و كي عزادار اين همه فاصله باشه من يا همه اونايي كه مثل من فكر ميكنن. اونا با خدا بودن و خدايي شدن ماها كجاي دنيا رو بگيريم كه چسبيديم به اين دنياي پر از جاذبه... به نيت 14 معصوم ساختموناي 14 طبقه ميسازيم و به نيت 24000پيامبر مهريه ميذاريم تو سند ازدواج بچه هامون راستي چرا يكي نيست روشنمون كنه اين كارا خجالت داره؟ يا بي خيال اين حرفا ،خجالت چيه، هر كاري خواستي بكن دنيا مال توئه...! آدماي واقعي كم ن و داره روز به روز كمتر ميشن جاي اين آدما رو كي پر ميكنه ! يه مشت آدم نماي از همه جا بي خبر كه از هر چيزي واسه منفعت خودشون استفاده ميكنن حتي از اونايي كه واسه ماها رفتن . كي ميتونه بگذره از جونش؟ماها ميتونيم! نه نه يكم فكر كنيم! ديگه ماها حاضريم همه چيزو ناديده بگيريم و رشادت كنيم؟ كم پيداس بخوايم همچين كاري كنيم... پس حالا كه دلشو نداريم ديگه صفحه نذاريم پشت اونا كه تونستن از همه چي بگذرن .....
|
