سيد مهدي نقيبي راد در بيست و يکم و ارديبهشت و سال هزار و سيصد و چهل و چهار، در خانواده اي مسلمان و متدين در شهرستان رشت متولد شد . و دوران تحصيلات را تا اخذ ديپلم در رشت با موفقيت گذراند و پس از آن در آزمون ورودي دانشگاه شرکت و در رشته زيست شناسي پذيرفته شد اما چون حضور در دانشگاه را مانع حضور مستمر خود در جبهه ها ديد، لذا از آن صرف نظر و در دانشگاه جبهه هاي نبرد حق عليه باطل نقش آفريني کرد .

 عشق و علاقه وافر سيد مهدي به اسلام و انقلاب اسلامي و حضرت امام (ره) زمنيه اي برايش فراهم آورد که پس ا ز پيروزي انقلاب و با تاسيس بسيج به فرمان حضرت امام (ره) عضو فعال اين نهاد مقدس گرديد و در سال 60 به عنوان يک بسيجي فعال مناطق عملياتي را تجربه کرد .                     

آقا سيد مهدي در سال1362 عضو کادر رسمي سپاه پاسداران در واحد اطلاعات عمليات 25  کربلا در آمد و در همان سال در عمليات خيبر به شدت مجروح گرديد . با شکل گيري لشکر و تشکيل گردان يارسول الله به عنوان اولين فرمانده گردان انتخاب شد و حضورشان در لشکر کربلا و موفقيت هايي که در آنجا بدست آورده بود شهرتي براي او ايجاد کرد که آقا سيد مهدي براي فرار از اين شهرت مدتي را به قرارگاه نصر که ويژه بچه هاي جنوب کشورمان بود رفت و مناطق جنوب تا شما ل غربي ،از سنندج ، سقز، مريوان،دهلران، شلمچه ، شوشتر ، جزيره مجنون تا داخل خاک عراق و چادر فرماندهي بعثيان مي رفت و اطلاعات جمع آوري مي کرد و آقا سيد مهدي اين جوان غيور اسلام و انقلاب ثابت که ا ز سلاله حسينيان استو سيد مهدي يکبار با يک گروه 12 نفري براي شناسايي مي روند ليکن نيروهاي تحت امر را آماده اين ماموريت نمي بيند ، لذا هر کدام را به بهانه اي از بين راه برمي گرداند به گونه اي که خود آنها دليل اصلي اين کار را متوجه نمي شوند تا بالاخره يک نفر از آن گروه با اصرار و تمنا با ايشان مي ماند و سيد بناجار از وي مي خواهد در همان منطقه منتظرش بماند و اگر تا 5 ساعت ديگر نيامد او هم بر گردد و در نهايت سيد به تنهايي مي رود و 3 روز بعد با موفقيت بر مي گردد . آقا مهدي به سبب قدرتي که در نهادش بود؛ فرماندهي جوان، لايق و توانا که امرش به شايستگي اجرا مي شد و به وي اسامه بن زيد لشکر قدس لقب داده بودند و از چنان چهره اي نوراني و رشادت و دليري برخودار بود که بچه ها مي گفتند هر کس با آقا مهدي ماموريت مي رود هر چه پول دارد بايد در راه خدا صدقه بدهد .

سرانجام اين رزمنده دلاور اسلام وا نقلاب در تاريخ 4/13/1365 در کربلاي 5 در منطقه شلمچه به درجه عظيم شهادت نائل و همنوا با عرشيان مي گردد .