بسم رب الشهداء و الصدیقین

سید ابوطالب جعفر پور فرزند سيد محمد دومین فرزند خانواده اي كشاورز در تاریخ 18 مردادماه سال 1347در روستای بارکوسراي لاهيجان به دنیا آمد. سپس به همراه خانواده به بندرکیاشهر کوچ نمود و تا مقطع اول متوسطه در بندر کیاشهر تحصیل  کرد.

 نماز وعبادتش ترک نمیشد و همیشه به مسجد میرفت و از هفت سالگی روزه میگرفت.در دوره نوجوانی نیز در فعالیت های مبارزه ای علیه طاغوت پا به پای بزرگ تر ها فعالیت می کرد.

سید ابوطالب در کار کشاورزی به خانواده کمک میکرد.پرتلاش بود و هرگز از اصطلاح "نمیتوانم" استفاده نمیکرد.سر به زیر و حرف گوش کن بود. با خواهران خود مهربان و فردی بسیار با محبت بود.به معنای واقعی کلمه ولایتمدار بود.

بعداز تحصیل،برای کار به تهران رفت.وقتی خبر شهادت پسر دایی اش (شهید اسماعیل علی اکبری) به گوشش رسید،شغل خود را در تهران رها کرد و به خانه یرگشت و پس از چند روز با اصرار فراوان از  خانواده خواست تا اجازه دهند  که به جبهه برود.

خانواده با رفتن وی به جبهه مخالفت کردند اما او اصرار داشت که برود.(مادر راضی بود و با تلاش خود توانست پدر را راضی کند.پدر بخاطر سن کم او مخالفت میکرد اما سید ابوطالب میگفت:اسماعیل رفت جبهه من هم باید بروم.سرانجام با کسب رضایت والدین در بسیج ثبت نام کرد و به کردستان اعزام شد.

سرانجام در تاریخ 23 خردادماه سال 63 در شهر مریوان پس از نوشیدن آب که از رودخانه تامین می شد و توسط ضد انقلاب مسموم شده بود سید ابوطالب جعفرپور در سن 16 سالگی به شهادت رسید و روح پاکش در ماه مبارک رمضان به میهمانی خدا رفت.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

فرازی از وصیت نامه شهید:

خواهرم؛ چادر تو و حفظ حجاب تو از خون من با ارزش تر است ؛ زینب وار زندگی کنید و پیرو راه ائمه (ع) باشید.

شهید سید ابوطالب جعفرپور در نامه های خود بسیار به حفظ حجاب و داشتن ایمان و تقوا و اطاعت از رهبری سفارش می نمود . حتی به بازاریان در رابطه با گرانفروشی نیز تذکر می داد .